Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Η μεταμόρφωση μιας σανίδας

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι να δώσω ένα όνομα σε αυτό το τελευταίο...
Θα μπορούσε να γίνει κρεμάστρα με 3-4 κρικάκια κατά μήκος...
Θα μπορούσε να μπει πάνω από την εξώπορτα ή πάνω από το κρεβάτι μας...


Τι είναι;
Ένα ξύλο που περίσσεψε του μπαμπά μου που φτιάχνει κάτι ραφάκια αυτόν το καιρό (μάλλον την καλλιτεχνική φλέβα την πήρα από εκείνον!)... Εξ'ου και η ατέλεια στο ξύλο που φαίνεται στο κοντινό της παραπάνω φωτογραφίας στην δεξιά πλευρά...




Είπα και γω να το συμμορφώσω λιγάκι.. Το έβαψα με μωβ ανοιχτό πλαστικό χρώμα..κόλλησα και μέρος από (νεοαπεκτηθέν) ριζόχαρτο... έκανα σκιάσεις, τόνισα και λίγο το εσωτερικό από τα τριαντάφυλλα και αυτό ήταν! Στο τέλος για να το κρεμάσω μου ήρθε η ιδέα του σχοινιού (αριστερά και δεξιά). Το τύλιξα γύρω γύρω και στο τέλος έφτιαξα και ένα στριφογυριστό κορδονάκι.

Και voilà!



Τα σχόλια δικά σας! Α, και πραγματικά, ρίξτε και καμιά ιδέα πως αλλιώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί!!

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Ξύλινο πολύγωνο κουτί για κοσμήματα


Πίσω όψη κουτιού

Μπροστινή όψη κουτιού



Βαμμένο με ακρυλικό γυαλιστερό χρώμα που προέκυψε από μίξη χρωμάτων. Στη συνέχεια, εφαρμόστηκε γυαλιστερό χαρτί, το οποίο πρέπει να κόβεται με λεπτομέρεια στις γραμμές του dessin (εάν δεν ακολουθούν σκιάσεις). Μιας και το σχέδιο ήταν ήδη μεγάλο για το μέγεθος του κουτιού, αποφάσισα να το αφήσω ως έχει.

Επάνω μέρος κουτιού

 Αφού το κόλλησα, το άφησα να στεγνώσει καλά και στη συνέχεια με τη βοήθεια ενός κόφτη, το έκοψα στα σημεία που εφάπτεται το καπάκι του κουτιού με τη βάση, έτσι ώστε ανοίγοντας το κουτί, το σχέδιο να είναι ομοιόρφο και στα δύο μέρη του.



Φιλική συμβουλή για όσους επιχειρήσουν κάτι παρόμοιο: Να έχετε σημαδέψει εξ'αρχής τα σημεία που θα ξαναβιδώσετε τις βίδες του κουτιού, εάν θέλετε το σχέδιο να εμφανίζεται και στα δύο μέρη (επάνω και κάτω) του κουτιού. Θα αποφύγετε πολύ (!) ταλαιπωρία! (βλ. εικόνα 1)

Ayn Rand

 
 Γράφτηκε το 1920 αλλά δεν μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη...
 
 
 
 
Φράση της Ρωσσο-Αμερικανίδας Ayn Rand (Εβραία, δραπέτης από τη Ρωσία το 1920 και πήγε στην
Αμερική όπου ζήτησε και της δόθηκε πολιτικό άσυλο) :
"
Όταν καταλάβεις ότι για να δημιουργήσεις κάτι πρέπει να πάρεις άδεια από κάποιον που δεν δημιουργεί απολύτως τίποτα..
 
Όταν αποδείξεις ότι τα λεφτά δεν τα παίρνεις εσύ που δουλεύεις τίμια αλλά πάνε σε αυτόν που κάνει ύποπτες δουλειές ή έχει μια θέση με μέσον.. 
 
Όταν καταλάβεις ότι πολλοί γίνονται πλούσιοι όχι με τη δουλειά αλλά με δωροδοκίες και κρατικά χρήματα επειδή ελέγχουν το πολιτικό σύστημα, και ότι δεν τους προστατεύουν οι νόμοι αλλά το αντίθετο και όμως τους προστατεύεις εσύ ο ίδιος..
 
Όταν καταλάβεις ότι η διαφθορά ανταμείβεται ενώ η τιμιότητα μετατρέπεται σε θυσία..
 
Τότε μπορείς να βεβαιώσεις - χωρίς το φόβο να κάνεις λάθος - ότι
 
Η κοινωνία σου, Η πατρίδα σου, είναι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΕΣ".
 
Alissa Zinovievna Rosenbaum

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Γυάλινο βάζο από καφέ με decoupage χαροπετσέτας




Γυάλινο βάζο καφέ, βαμμένο με πλαστικό και ακρυλικό χρώμα, κρακελέ και στρωμμένο με χαρτοπετσέτα.





Λεπτομέρεια craquele στο πίσω μέρος του βάζου


Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Ιθάκη - Κ. Π. Καβάφης

Ιθάκη
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.
_____________________________________________


Είπα να ανεβάσω ένα ποίημα, το οποίο μπορεί να μην κατάλαβα στο σχολείο... μεγαλώνοντας όμως έμαθα πόσο σπουδαίο ήταν.

Τι σημασία έχει να φτάνεις κάπου αν δεν βιώνεις ολόκληρη τη διαδρομή μέχρι εκεί;
Εάν δεν μαθαίνεις και δεν κερδίζεις από τις εμπειρίες σου, καλές και κακές;
Τελικά, όλοι βιαζόμαστε να φτάσουμε κάπου και ξεχνάμε να το απολαύσουμε, ξεχνάμε να το ζήσουμε!


 

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Χρυσό κασπώ με χρυσάνθεμα

Κασπώ βαμμένο με ακρυλικό χρυσό χρώμα και decoupage pittorico στο μοτίβο


 








Μπροστινή και πίσω όψη κασπώ
 


Και τι θα του πήγαινε καλύτερα από ένα γλαστράκι χρυσάνθεμα;
Το οποίο και δημόσια αφιερώνω στην DIMI για την υποστήριξή της από την πρώτη ημέρα δημιουργίας αυτού του blog!


Καδράκι σε καμβά με decoupage

Σε καμβά με χαρτί calambour, σκιάσεις παλαίωσης και stencils με γυαλιστερό χρυσό και καφέ van dyck...




Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Ένα mix & match κουτί

Το ξέρω, το συγκεκριμένο κουτί παίρνει βελτίωση.. αλλά τι να κάνουμε, όπως είπα και σε μια blogoφιλενάδα, το τέλειο είναι βαρετό και αν δεν κάνεις λάθη δεν μαθαίνεις!
 Όπως και να έχει, μια σύντομη περιγραφή των υλικών νομίζω είναι απαραίτητη. Στο επάνω μέρος του κουτιού κόλλησα χαρτοπετσέτα (και το λάθος είναι ότι δεν το πέρασα ένα χέρι αστάρι, με αποτέλεσμα να φαίνονται οι διχρωμίες του ξύλου)! Επιπλέον, αυτό που με δυσκόλεψε είναι ότι το κουτί είναι εξάγωνο με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολη η εφαρμογή της χαρτοπετσέτας περιμετρικά... Τελικά αποφάσισα να την τρίψω με γυαλόχαρτο και να περάσω και ένα ακρυλικό για να καλυφθούν οι ατέλειες γύρω-γύρω.
Το υπόλοιπο κουτί βάφτηκε με μπλέ γυαλιστερό ακρυλικό και κόλλησα ριζόχαρτο.
 Τέλος, έτσι για να μην είναι βαρετό το εσωτερικό, κόλλησα και ένα τριαντάφυλλο (το οποίο μου προέκυψε από σκλήρο χαρτί (από αυτά που βάζουν στις κορνίζες όταν τις αγοράζουμε). Ναι μεν μου άρεσε, ωστόσο ήταν αρκετά χοντρό. Το "μούλιασα" κυριολεκτικά σε νερό και τελικά έστρωσε. Το πέρασα και 3 φορές βερνίκι και τα κατάφερε να ενσωματωθεί.

Αυτή είναι η ιστορία αυτού του δύσμοιρου κουτιού! Το θέμα δεν ήταν όμως το τελικό αποτέλεσμα, (για αυτό θα μου πείτε εσείς) αλλά ο δρόμος για να φτάσω στο αποτέλεσμα που βλέπετε.
Και ναι, μπορώ να πω πια με σιγουριά ότι τα ίδια λάθη δεν τα κάνουμε δεύτερη φορά. Το δις εξαμαρτείν, άλλωστε, ουκ ανδρός σοφού.
Έλα όμως που:
α) Υπάρχει τεράστια ποικιλία σε λάθη; και
β) Δεν είμαι άντρας;

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Μπισκοτόκουτο


Μεταλλικό κουτί από μπισκότα (αυτή τη φορά με πιο ρομαντική διάθεση)!







  


Μπορεί να έχει τις ατέλειές του, ωστόσο το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό όταν το τέλειωσα ήταν κάτι... ζαχαρωτό!! : )

Και ως συνήθως όλο και κάτι προκύπτει (όση οργάνωση και έχεις με τα υλικά σου), μιας και μου τέλειωσε η κόλλα decoupage και έπρεπε να συμβιβαστώ με αραιωμένη ατλακόλ (αλλά στην αναβροχιά - που λένε - καλό είναι και το χαλάζι)!  Τελικά, όλα εντάξει μόνο που το αποτέλεσμα είναι λίγο πιο ματ απ'ότι συνήθως.

Ελπίζω να αρέσει και στις μπλογκοφιλενάδες μου όσο αρέσει και σε μένα!