Ένα mix & match κουτί

Το ξέρω, το συγκεκριμένο κουτί παίρνει βελτίωση.. αλλά τι να κάνουμε, όπως είπα και σε μια blogoφιλενάδα, το τέλειο είναι βαρετό και αν δεν κάνεις λάθη δεν μαθαίνεις!

 Όπως και να έχει, μια σύντομη περιγραφή των υλικών νομίζω είναι απαραίτητη. Στο επάνω μέρος του κουτιού κόλλησα χαρτοπετσέτα (και το λάθος είναι ότι δεν το πέρασα ένα χέρι αστάρι, με αποτέλεσμα να φαίνονται οι διχρωμίες του ξύλου)! Επιπλέον, αυτό που με δυσκόλεψε είναι ότι το κουτί είναι εξάγωνο με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολη η εφαρμογή της χαρτοπετσέτας περιμετρικά... Τελικά αποφάσισα να την τρίψω με γυαλόχαρτο και να περάσω και ένα ακρυλικό για να καλυφθούν οι ατέλειες γύρω-γύρω.

Το υπόλοιπο κουτί βάφτηκε με μπλέ γυαλιστερό ακρυλικό και κόλλησα ριζόχαρτο.

 Τέλος, έτσι για να μην είναι βαρετό το εσωτερικό, κόλλησα και ένα τριαντάφυλλο (το οποίο μου προέκυψε από σκλήρο χαρτί (από αυτά που βάζουν στις κορνίζες όταν τις αγοράζουμε). Ναι μεν μου άρεσε, ωστόσο ήταν αρκετά χοντρό. Το "μούλιασα" κυριολεκτικά σε νερό και τελικά έστρωσε. Το πέρασα και 3 φορές βερνίκι και τα κατάφερε να ενσωματωθεί.

Αυτή είναι η ιστορία αυτού του δύσμοιρου κουτιού! Το θέμα δεν ήταν όμως το τελικό αποτέλεσμα, (για αυτό θα μου πείτε εσείς) αλλά ο δρόμος για να φτάσω στο αποτέλεσμα που βλέπετε.

Και ναι, μπορώ να πω πια με σιγουριά ότι τα ίδια λάθη δεν τα κάνουμε δεύτερη φορά. Το δις εξαμαρτείν, άλλωστε, ουκ ανδρός σοφού.

Έλα όμως που:

α) Υπάρχει τεράστια ποικιλία σε λάθη; και

β) Δεν είμαι άντρας;